Zorg aan de Maas

De ateliers baden in het licht en hebben hoge houten structuren;  deze ruimtes zijn zo open mogelijk; er zijn geen gangen: de circulatiezone wordt dmv compacte rekkensystemen van de ateliers gescheiden;  deze circulatiezone is royaal van breedte zodat hier ook hometrainers, tafelvoetbalspelen, biljarttafels, … opgesteld kunnen worden.

Ook het leven in de eet-zitruimte speelt zich af in zo open mogelijke, lichte ruimtes;  er is geen afzonderlijke ontvangstruimte voor bezoekers:  deze worden in dezelfde cosy zitruimte ontvangen. De ateliers en eet-zitruimte zijn luchtige transparante vleugels die zuid gericht zijn naar het binnengebied; ze scheiden het binnengebied af van de achterliggende woningbouw aan de oostzijde. Aan de noordzijde zijn de administratieve en dienstverlenende functies, (opwarmkeuken, leveringen, sanitair, wasplaats, verzorgingsruimte,…) ondergebracht in een twee bouwlagen hoge bakstenen volume.

Warmte, licht, tactiele materialen, … de tools waar het gebouw mee ontworpen is, leidt tot een grote graad van behaaglijkheid;  niet enkel in de zit- en eetruimte (waar bijvoorbeeld een open haard (gashaard) gezelligheid brengt) , maar ook in de ateliers:  de open, luchtige, hoge ruimte is er onderverdeeld door halfhoge wanden in kleinere werkzones van een tiental personen. De huiselijkheid zet zich door op de iets grotere schaal van het masterplan:  het organiseren van de verschillende volumes rondom het binnenplein, zal na de realisatie van het toekomstige tehuis dit plein een intiem karakter geven.